Land van de rijzende zon

Deze week bij mijn nieuwe baas begonnen. Vorige week bij mijn oude baas nog wel de kans gehad en week les te geven in Shin Fuji (Japan). Deze kans liet ik natuurlijk niet aan me voorbij gaan. Business class naar Tokyo en een verblijf van een week in Japan leken mij wel iets.
Ik kan eerlijk zeggen dat Japan niet een ander land is maar een andere dimensie. Gelukkig vind ik het altijd leuk om andere landen te bezoeken de mensen te ontmoeten. Ik voelde me dan ook niet geheel op mijn plaats maar wel erg welkom. Tijdens mijn werk en de avonden tussendoor de kans gehad de mensen te leren kennen en de plaatselijke culinaire specialiteiten aan een grondig onderzoek te onderwerpen. Zoals bekend eten de Japanners graag vis. En het liefst verse rauwe vis. Ik had me voor de reis voorgenomen alles te eten wat me voorgeschoteld werd. Waar ik achteraf blij om ben omdat bijna alles op zijn eigen manier erg lekker was. Bij het eten van zeester sushi of een gedroogde paddestoel was ik wel blij dat ze ook pullen bier dronken. In dit land met zijn verfijnde keuken zie je echter ook vestigingen van Mc Donalds en KFC opduiken. Na een paar dagen witte rijst en rauwe vis was ik wel blij dat één van de begeleiders (elke avond bij het hotel opgehaald en meegenomen naar een restaurant) me vertelde dat hij zelf dol op pizza was. Ik ben dat ook en kon de extra energie van een vette pizza wel gebruiken!!!
Wat me nog opviel was dat de Japanners in een proffesionele omgeving erg correct zijn. Zo correct dat ik me wel eens wat ongemakkelijk voelde. Als ik dan door diezelfde mensen werd uitgenodigd voor het diner zag ik de bui al hangen. Maar na een biertje en een koude Saké begon de stemming er goed in te zitten en na het diner werden er soms zelfs liederen gezongen. Erg gezellig. Het is mij al vaker tijdens mijn werk opgevallen dat alle mensen in feite gelijk zijn. Waar we ook vandaan komen, we houden van onze familie, lekker eten en gezelligheid. De laatste avond (vrijdag op zaterdag) nog de kans gekregen om het nachtleven van Tokyo te ervaren. Ook dit was weer een belevenis. Het Ginza district is één grote belevenis. Overdag zijn de 13.000 winkels een reden tot bezoek. s'Avonds zijn het de bars en restaurants (Tokyo heeft er 80.000!!) en de nachtclubs. Ja ik heb het naar mijn zin gehad.

Nihon Jitensha Shinkōkai

Tijdens mijn bezoek aan Japan veel van het Keirin gezien. Elke avond in het hotel op het Keirin Channel. Jawel, een heus TV kanaal alleen voor Keirin. Elke avond worden alle races uit het hele land vertoond op dit kanaal. Gevolgd met de winst uitkeringen van die dag. In Japan wordt er kwistig gegokt op deze wedstrijden. Bij het bedrijf waar ik was was één man die, naar verluid, ooit een mooie slag had weten te maken. Maar de man werk nog steeds dus zo'n slag zal het wel niet zijn geweest. Of hij moest zijn bookmaker nog eerst afbetalen. Tijdens speciale tournooien worden de wedstrijden live uitgezonden en aan elkaar gepraat door de Japanse versie van Barend en van Dorp. Deze uitzendingen zijn net als alle TV in Japan vrij amateuristisch. Wat het geheel wel een speciaal karakter geeft.

Maar anyway Keirin is big in Japan. Bijna net zo big als Judo. Ik werd op verschillende momenten aangesproken op het feit dat Anton Geesink Japan voor schut heeft gezet tijdens de Spelen van Tokyo. Het Japanse hart bloed nog steeds. Gelukkig is de diepe haat die hij destijds over zich af riep omgezet in een groot respect voor "the Dutch bear".
Eén van de mensen met wie ik heb samengewerkt wist te vertellen dat één van zijn beste vrienden een proffesioneel Keirin rijder is. Ik heb nu een paar lijntjes uitstaan om originele Keirin fietsen te importeren. Als je interesse hebt hoor ik het graag. Grote maten zijn niet zo makkelijk te krijgen, maar met wat geduld en iets meer geld niet onmogelijk.
Op vrijdagmiddag en -avond had ik eindelijk tijd iets van de omgeving te zien en dus ook geprobeerd kaarten te krijgen voor de Keirin van Ito of Shizuoka. Helaas werd er op beide banen op deze vrijdag niet gereden. Helaas helaas helaas.