Sunday 29 June 2008

Waar twee geloven elkaar treffen.

Aan het Como meer in de Italiaanse alpen staat er boven op een berg een speciale kapel. Deze kappel is in 1948 gewijd aan de Madonna van Ghisallo, ookwel de beschermvrouwe van de fietsers. Deze streek van Italië is naast diep gelovig (katholiek) ook wielergek. Deze kapel symboliseert het kruispunt tussen deze twee geloven.
Sinds enige tijd is er naast de kapel, die al veel moois herbergt, ook een wielermuseum geopend. Dit museum heeft een unieke collectie die waarschijnlijk nergens ter wereld geëvenaard zal worden. Het gaat in hoofdzaak om fietsen waarmee geschiedenis is geschreven. Zoals een serie waarmee werelduurrecords zijn verbroken (Fausto Coppi, Moser, Tonnie Rominger) en fietsen van Merckx, Bugno, Bartali, Saroni, etc., etc., etc..... De fiets van Fabio Casartelli waarmee de bewuste val is gemaakt is een erg schokkend deel van de tentoonstelling in de kapel zelf. De verbogen vork behoeft geen uitleg. Fabio was een renner uit de streek en wordt tot de dag van vandaag gemist.
Er is ook veel beeldmateriaal en aanverwante te vinden. Entree 5 euro en voor wie dit soort dingen weet te waarderen zeker de moeite waard. Nog iets wat opviel was de aanwezigheid van veel locals die op de fiets de ontzagwekkende berg op gefietst waren (vanaf de Bellagio kant). Een groot percentage van deze mensen reed op erg mooie fietsen. Deze mensen zijn serieus als het over wielrennen gaat.

Monday 9 June 2008

Commuter/racer bijna klaar


De mtb geïnspireerde commuter/racer is bijna klaar. De laatste details laten nog iets op zich wachten. Omdat ik niet kon wachten heb ik de fiets met onderdelen uit de oude doos afgemonteerd. Het is eigenlijk nog een prototype. Maar toch heb ik het frame netjes laten spuiten en ik moet zeggen het ziet er weer mooi uit.
Zoals al eerder gezegd is het een fiets die gebouwd is op comfort. Dus: dikkere banden, comfort geometrie, custom titanium zadelpen en customized stuur. De komende weken zal deze fiets flink aan de tand worden gevoeld.
De shifters zijn een probeersel. Dit is de derde generatie. Ze zijn gebasseerd op de Kelly Take Off's. Deze zijn waarschijnlijk ook weer gebasseerd op andere exemplaren zoals WTB of modelen van de Franse constructeurs. Het voordeel van deze shifters is dat je je oude fiets kunt ombouwen naar schakelen op het stuur. De voorvork is zijn leven begonnen als een Salsa Casseroll vork. Deze wordt alleen geleverd in 1 1/8". De vork is aangepast en heeft nu een 1" balhoofdbuis.

Kleinschalige productie

De laatste tijd krijg ik vaak de vraag: "Waarom moet ik jou fiets kopen en niet één bij de fietsenmaker?'. Dat is een goede vraag en één waar niet makkelijk een antwoord op te geven is. Ik zou kunnen zeggen dat een le Cadre superieure rij-eigenschappen heeft en dat het vergelijkbaar is met een maatkostuum. Zoiets moet je voelen om te geloven. Maar dat zou eigenlijk een te voor de hand liggend antwoord zijn. Correct maar niet volledig als het ware.
Ik denk dat de meerwaarde van een custom frame vooral ligt in het persoonlijk contact dat je hebt met de bouwer. De mogelijkheid de werkplaats te bezoeken. Eens de goede man (dat ben ik) diep in de ogen te kijken. Te voelen dat het niet om een 8 tot 5 baan gaat maar om een stukje passie dat hem zelfs midden in de nacht uit zijn slaap houdt. Zoveel passie dat van tijd tot tijd andere relaties wel eens gevaar dreigen te lopen. Een framebouwer bewandeld een smalle lijn tussen ambacht en kunst. Tussen techniek en creatief. Voor de één is een framebouwer de dwaas in de huidige fietsenbranche waar je steeds vaker snelle jongens vlug rijk ziet worden, voor de ander is hij juist de Rockstar die weigert commercieel te worden.
Als je een blik om je heen werpt zie je bijna uitsluitend producten die de steriele, snelle en emotieloze wereld vertegenwoordigen waarin we allemaal moeten leven. Een kleinschalig geproduceerd product zoals een maatfiets of een meubel dat door een meubelmaker gemaakt is herinnert ons eraan hoe de wereld ook kan zijn als we genoegen nemen met minder. Of is het juist meer? Eisen we voor ons en de mensen om ons heen niet meer dan wat de huidige wereld ons te bieden heeft?
Een fiets die speciaal voor jou gebouwd is is een vriend voor het leven. Hij past als een maatkostuum, vervult zijn taak perfect want daar is hij immers speciaal voor ontworpen. Na 10 jaar trouwe dienst loont het de moeite om hem opnieuw te spuiten, want liefde roest niet. Zo'n fiets is een statement tegen de huidige wereld. Geen plastic rommel, geen imago dat over een jaar "not done" is, geen one night stand maar de liefde van je leven.
Maar ja.... dat is mijn mening.......